ZehirliOk Forum

Mutlu olabilmek...

Mutlu olabilmek, bilgelik ve cesaret ister...
Hayattan gerçek beklentilerimizin ne oldugunu ve gerçek fikir tarlamizi taniyabilmek...
Bilgelige ulastiktan sonra bu tarlada gece gündüz ellerimiz çatlayincaya kadar,
tabanlarimiz yarilincaya kadar çalisarak ayrik otlarini temizlemek
ve düsünce tohumlarimizi yeserterek gür bir orman haline getirmekte cesaret ve azim ister...
Ama kendinde bu azim ve cesareti bulman yeterlimi ?...
Bunun için; insani geçici serhosluga götüren,
bedenimize, hatta ruhumuza zevk veren, ancak bir süre sonra esrar gibi,
eroin gibi daha, daha dedirten renk cümbüslerini birakalim ve iç dünyamiza dönelim...
ve gerçek 'X' kimmis onu ögrenelim...
Ögrenelimki ne oldugumuzu, ne istedigimizi daha iyi bilelim...
Maalesef dünyaya bakis açimiz ne kadar genisse, mutlu olmamiz için de bir o kadar çok çalismamiz gerekiyor...
Istemezmiydiniz issiz bir anadolu köyünde basinizi sokacak bir eviniz,
tarlada biçilecek ekininiz ve gece eve dönünce koynuna sokulup yatabileceginiz bir esiniz olsun...!
Baska bir sey istemem der burada 'X'...
Ya da otuzunu geçmis ve evde kalmis bir orta halli kiz için
doktor, mühendis olup olmamasi artik o kadar önemli olmayan,
eli ayagi düzgün, kendisine yakisan, kötü aliskanliklardan uzak bir kocasi olsun ve onu sevsin...!
Ama ya biz...
insanlari kadin erkek diye ayirmadan, dil, din, irk diye ayirmadan,
hatta bütün canlilari insan, hayvan, bitki diye ayirmadan evrensel muhasebenin mihenk taslari olarak gören ve
bu muhasebe sisteminde her gece hesap özetinin sonuçlarini kontrol eden bizler !...
Kutuplarda eriyen buz daglarindan,
savasta ellerini kaybeden Irakli Ali'ye esir düsen Amerikali kadin askerin korku dolu gözlerinden,
Istanbul'a fuhus için gelen Ukraynali tip ögrencisi 'X' in çignenen onuruna kadar her seyi kendine dert edinen bizler...
Acaba digerleri kadar kolaymi mutlu olabilmemiz...?
Ama yinede insanlik onuru için atilacak her adim, evrensel düzenin temini için dökecegimiz her alin teri ve hiç olmazsa gözyasi,
Tarkan'in konserinde ona dokunabilme serefine (!) erismis biçarenin tattigi mutluluktan daha çok mutlu edecektir bizleri...
Bu mutluluk bizim gurumuz olacaktir...!
Gururumuz ve öz güvenimiz bizi firtinalara karsi dimdik ayakta tutacak iki çelik kule ve bu çelik kuleler yikilmadan
yasadigimiz ve gelecegide yasattigimiz sürece hep ayakta kalacaktir...

Öyleyse Ne Bekliyoruz !!!!