bir gün musa a.s.turi sina daginda MEVLAMIZ Ile konusdukdan sonra ümmetinin yanina giderken hz.AllahDAN vahi geliyor(Ey kulum musa!bugün dostlarimdan biri vefat etti,git onu yikayip kefenle ve c.namazini kil)bunun üzerine musa a.s.ümmetini toplayip:Ey ümmetim!bugün dostlarindan kim vefat etti?buyurunca,Ya musa bugün sadece melun olup dinimizce yikanmasi bile caiz olmiyan biri öldü,onu kuyuya attik dediklerinde musa a.s. hic bir sey demeden cenazeyi cikarip mevlamizin verdiyi vazifeyi yerine getiriyor namazdan sonra ellerini kaldirip:EY YÜCE Allahim!hikmetinden sual olunmaz ama sen (müiminler yeryüzünde sahitlerimdir)buyurmustun halbuki bu kulun insanlar arasinda melun diye biliniyor bunun üzerine hz. ey kulum musa bugün vefat eden kulum,insanlar arasinda melun oldugu gibi benim indimde de melundu.fakat o kulum bir gün kuyudan gecerken kuyunun kenarinda susuzlukdan dili sarkmis bir (Köpeyi)kova olmadigi icin sarigini suya bandirarak susuzlugunu giderdi.bu hareketi cok hosuma gittiyi icin onu kendime DOST edindim,buyuruyor..(AllahI SEVEN BIR KALP:BU YOLDA YORULMAYIDA