[size=18px][color=orange]OĞLUMUN HAYATINDAN KESİTLER
Çocuğum geçen gün doğdu... Dünyaya normal yolla geldi... Fakat yetişilecek uçaklar ve ödenecek faturalar vardı... Yürümeyi ben uzaktayken öğrendi... Ve ben farkına varamadan konuşmaya başladı... Ve büyüdükçe şöyle dedi: “Senin gibi olacağım baba... Biliyorsun senin gibi olacağım...”
- Eve ne zaman geleceksin baba?..
- Ne zaman olur bilmiyorum, fakat geldiğimde görüşürüz. Biliyorsun o gün birlikte iyi zaman geçireceğiz...
Geçen gün 10 yaşına girdi. Bana dedi ki:
- Top için teşekkürler baba, gel oynayalım... Bana nasıl vuracağımı öğretir misin?..
- Bugün olmaz. Yapacağım birçok işim var...
- Problem değil.
Sonra yürüyüp gitti... Fakat gülümseyişi hiç bir zaman sönükleşmedi; “Onun gibi olacağım... Biliyorsun onun gibi olacağım...” dedi...
- Eve ne zaman geleceksin baba?..
-Ne zaman olur bilmiyorum, fakat geldiğimde görüşürüz... Biliyorsun o gün birlikte iyi zaman geçireceğiz...
Bir önceki gün okuldan geldiğinde dedim ki:
- Oğlum, seninle gurur duyuyorum, biraz yanıma oturur musun?..
Kafasını salladı ve gülümseyerek dedi ki:
- Baba, asıl istediğim şey, arabanın anahtarlarını vermen. Seni sonra görürüm, verir misin lütfen?..
Uzun süre önce emekli oldum. Oğlum yanımdan ayrıldı. Geçen gün onu aradım...
- Eğer bir mahzuru yoksa seni görmek istiyorum.
- Ben de isterim baba, eğer zaman bulabilirsem... Biliyorsun yeni işim çok karışık ve çocuklar nezle... Fakat seninle konuşmak gerçekten güzeldi baba...
Ve telefonu kapattığımda, onun bana benzediğini; oğlumun benim gibi olduğunu farkettim...
Harry Chapin
[/color][/size]