O serseriler, açlık ve korku içindeki insanların yiyeceklerini temin etmek için midelerini mahvettikleri, aşka susamış insanların kendilerinde sevilebilecek her şeyi yok ettikleri Monterey'in erdemleri, onuru ve güzelliğiydiler…
John Steinbeck- Sardalya Sokağı
Fadilet eş-şeyh Nebil el-Avadi anlatıyor: ‘’Bu geceki dersimizin adı ‘’Bir aşk hikayesi ‘’
Sizlere bazı olaylar anlatacağım ,insanların gerçeklerini,nasıl yaşadıklarını öğrenmeniz için….’’ : Bir keresinde telefonum çaldı….
Bir kız hem ağlıyor hem konuşuyor:
-Şeyh ben korkuyorum…
-Neyin var?Ne oldu?
-Beni tehdit ediyor…
-Kimmm?
3 seneden beri tanıştığım bir genç…Ne annem biliyor nede babam,cep telefonum var istediğim gibi konuşuyorum…
-Arkadaşın mı?
-Evet…
-Onu seviyor musun?
Bozuk bir grupla tanıştı onlarla yolculuk etmeye başladı…Yolculuklarının birinde bir kızla tanıştı… onu sevdi…kızda onu sevdi…
İlk başta söz…ilk başta cilve…ilk başta beraber oturmalar…ilk başta bişey olmadı!!!
Ergen genç ilk defa bir kızla tanışıyordu…İlk defa bir insanın kalbini aşk dolduruyorsa….TAMAM!!!...
Çünkü önceden tecrübe etmedi…bunun şeytanın adımlarından bir adım olduğunu anlayamadı…
Günler geçti… Birgün kızla birlikte bir odada baş başa kaldı…Kız çok kolay bir şekilde !!! ‘’ hadi’’ dedi…
Genç: Neeeee!!!
Kız: Aklına geleni yap!Sen bunu istemiyor musun?İstedigini yap!!!
Genç diyor ki: ‘’ Korktum’’ Onu ne korkuttu? …
Diyor ki: Allah ı hatırladım… İman hala kalbinde….imanı hala yaşıyor…
-’’Allah tan korktum ve kıyamet gününü hatırladım…Allah’ın heybetini düşündüm...
Bir gençin e-maille başından geçenleri yazdıklari.
Diyor ki: ‘’Birgün bir kafede oturuyordum.Birden kafeye daha önce gözümün görmediği güzellikte bir kadın girdi.
Hayatımda onun gibisini görmedim…Ona bakıyordum oda bana bakıyordu… gözler konuşuyordu….
Bir bakış…bir gülümseme…bir randevu…ve bir buluşma…
Kafeden çıkarken onu takip ettiğimi biliyordu,beni çağırdı ve telefon numarasını verdi.
Genç diyor ki: ‘’O gece benim en mutlu gecemdi’’(…En mutlu gece…Beğendiği kız ona numarasını verdi!!!)
Ulu bir çınar olmak vardı,
Denizin dibinde yükselen
Bir tepenin üstünde
Önünde uçsuz bucaksız mavi
Ardında göz alabildiğince yeşil
Üstünde, mutluluk veren güneş
Altında, hayat veren toprak
Ulu bir çınar olmak vardı,
Yağmurda kuşlara kol kanat germek
Gölgemle iki aşığı serinletmek
Acısa da göğsümde bir kalp barındırıp,
Aşıkların baş harfini kazıttırmak
Ulu bir çınar olmak vardı,
Fırtınalarda yıkılmamak
Dans edermiş gibi ahenkle sallanmak
Gemilere el sallayıp
Manzara resimlerine konu olmak
Ulu bir çınar olmak vardı,
Sevgililerin buluştuğu bir durak olmak
Onlarla büyüyüp, onlarla yaşlanmak
Torunlara anlatılan hikayelerde anılmak
Zamanın bir köşesinde unutulmamak
Ulu bir çınar olmak vardı,
Yağmurla yıkanıp, rüzgarla kurulanmak
Yapraklarla vedalaşıp,
Kardan elbise yapmak
Sonbaharı atlatıp, kış ile kucaklaşmak
En çok sevdiğin yerde,
Kendine mezar kurmak...