Şerife Özdemir
Tükeniyorum Rabbim! Yalnız kaldığımı düşünüp, varlığının her an, her noktada tezahür ettiğini, beni devamlı koruyup gözettiğini, gönlümden geçenlere dahi cevap verdiğini unuttuğum an! "Rabbim" demeyi unuttuğumda tükeniyorum!
Diriliyorum Rabbim! Sana yaslandığım, Sana güvendiğim, Seninle başlayıp, Seninle devam ettiğim, tüm işlerimi Sana havale ettiğim an! "Ne güzel dostsun" dediğimde diriliyorum.
Şerife Özdemir
bulunan her şey güneş ay yıldızlar dağlar ağaçlar hayvanlar ve insanların bir çoğu Allah'a secde eder.
Görüyor ve izliyorsun belki... Kimi kıyamda, kimi rükuda kimi secdede kainat...Hepsi "Hu(O)" diye haykırıyor kendi lisanıyla. Güneş kuşandığı ihtişamı bırakıyor aya ve yıldızlara...Doğuş ve batışlar, hep düzenli tekrarlar , rekatlar nizamında birbirini takip eder gibi... Dimdik kıyamdarnasü da güzel duruyor dağlar...Kökleriyle secdeye tutunmuş ağaçlar...
Safiye Karanfil
Çocuk Yürekli Mâsum Kent;Kudüs
Her taşta bir Muhammed öfkesi;
Her taşta bir İbrahim duası;
Her taşta bir gözyaşı;
Ve her taşta bir can;
Her can bir çocuk
Her çocuk KUDÜS
Bütün yazılmışlar adına kutlu şehre;
Ey Kudüs;
Uçurduğum her güvercinde ettiğim duam,yürek ağrım.
Ey Kudüs;
Ey gözyaşını saklayan belde;
Ey Kentler şahı;
Sende Peygamber kokuları,sende Musa,sende Miraç,sende Muhammed sende İsa,sende Kur'ân,sende İncil,sende Öfke,sende aşk...
Ey aşkın adı;
Ey aşıklar şehri;
Ey kudüs ;
Cahit Zarifoğlu
Yanakları, saçları, gözleri yanmış,
Zehirli gaz bombaları
Yılan gibi sokmuş, yalamış gövdelerini
Ağızları, küçücük dilleri yanmış
Bütün Beyrut sapsarı kalmış
Sanki ağlamak imkansız
Başları
Paletlerle ezilmiş babaları,
Yahudi doğramış analarını,
Binlerce çocuk topların, betonların altında.
Beyrut'un gözyaşları şimdi,
Kudüs'ün yanıbaşında,
Müslümanlarsa uzakta,
Sanki başka,
Gelinmez bir dünyada.
Acın, bir vadi,
Zehirli çiçekler, bir ova gibi karşımda.
Leo Tolstoy
Hayatta her birimiz bir işi yapmak için, bu işin yararlı, önemli olduğuna inanmak isteriz. Bu nedenle bir insanın durumu ne olursa olsun, toplumsal hayat hakkında üstleneceği düşünce, yapmakta olduğu işin önemli, yararlı olduğuna kendisini inandıracak biçimde olacaktır.
KARAKUTU
Başlangıçtan bugüne kadar tarikat dünyasında keramet fırtınaları yaşanır. Bir yandan büyük mutasavvıflar tarafından keramet göstermenin çirkinliği vurgulanır, bir yandan da halk arasında yine aynı büyüklerin olağanüstü işleri -kerametleri- konuşulur.
Halil Cibran
Hakikat parçalanamaz.
***
Her tohumda bir tutku gizlidir.
***
Aşk ve şüphe bir arada bulunmaz.
***
Kıskancın suskunluğu çok gürültülüdür.
***
İlham daima mırıldanır, asla açıklamaz.
***
Aşk, aşık ile maşuk arasında bir maskedir.
***
Arzu hayatın yarısıdır. Kayıtsızlıksa ölümün.
***
Bir tür kavuşmadır hatırlayış, unutuş bir özgürlük.
***
Beşeri kanunları yalnızca iki kişi çiğner: deli ve dahi.
***
Şiir çokça sevinç ve ızdırap ve hayrettir, biraz da söz.
***
ONLAR “B E N” DEMEMİŞLER VE “B İ Z”LER İÇİN ACI ÇEKMİŞLER
Ben Diye sızlanmaya başladığımızda; “ben”in dışındaki her şeyi unuturuz.
Kâinat sadece “ben”den ibaret olur.
Ne kadar önemliyizdir o an…
Ve ne kadar vazgeçilmez!
Topu topu bir hayatlık canımız varken…
Bir hayat…
Doğumla ölüm arasında…
Gittikçe daha hızlı geçen…
Her an bitmeye doğru giden…
Bir hayat…
Ve “Ben” duygusu…
İstediğin kadar “ben” diye sızlan…